สองสามีภรรยา "สือชิง" [เจี๊ยะเช็ง] กับ "หมิ่นโหรว" [เมี่ยงยิ้ว] เจ้าของฉายา "จอมกระบี่ดำขาวแห่งหมู่ตึกสุขุม" (กระบี่คู่สุขุม) มีลูกชายฝาแฝดคู่หนึ่ง แต่หนึ่งในลูกน้อยที่ชื่อ "สือจงเจียน" [เจี๊ยะตงเกียง] ถูก "เหมยฟางกู" (ซึ่งแอบหลงรักสือชิง) ลักพาตัว ทั้งคู่คิดว่าจงเจียน [เกียงยี้] โดนฟางกูฆ่าตายแล้วจึงทุ่มเทความรักให้กับ "สือจงอวี้" [เจี๊ยะตงเง็ก หรือ เง็กยี้] หลังถูกมารดาตามใจมากเข้าจงอวี้ก็เริ่มดื้อรั้นและเสียผู้เสียคน สือชิงจึงส่งลูกชายไปร่ำเรียนวิชาที่สำนักเสวี่ยซาน [สำนักเซาะซัว] ในเมืองหลิงเซียว (นครเทียมเมฆ) โดยฝากให้เป็นศิษย์ของ "เฟิงว่านหลี่" [ฮงบ้วนลี้] เจ้าของฉายา "มังกรวาตะอัคคี" (ศิษย์เอกของสำนักเสวี่ยซาน)... เพียงชั่วพริบตาวันเวลาก็ล่วงเลยไปนานสามปี

* หมายเหตุ: ชื่อเฉพาะต่างๆ ในที่นี้เป็นภาษาจีนกลาง ส่วน [ในวงเล็บเหลี่ยม] เป็นชื่อสำเนียงแต้จิ๋วตามที่ปรากฏในนิยายซึ่งแปลโดย น.นพรัตน์

ณ ดินแดนจงหยวน [ตงง้วน] (บริเวณที่ราบตอนกลางของจีน) เหล่าจอมยุทธต่างกำลังอกสั่นขวัญผวาเพราะใกล้ถึงเวลาที่ "จางซาน" [เตียซา] และ "หลี่ซื่อ" [ลี้สี่] สองทูตบำเหน็จลงทัณฑ์ (บำเหน็จความดี ลงทัณฑ์ความชั่ว) แห่งเกาะวีรบุรุษจะมาปรากฎตัว เป็นที่รู้กันว่าทั้งคู่จะเดินทางมาที่จงหยวนทุกๆ สิบปีเพื่อส่งเทียบเชิญให้เหล่าเจ้าสำนักและประมุขพรรคต่างๆ ในยุทธภพไปกินข้าวต้มเดือนสิบสองที่เกาะวีรบุรุษ หากสำนักหรือพรรคใดปฏิเสธจะถูกกวาดล้างสังหารจนหมดสิ้น ส่วนยอดฝีมือที่ตอบรับคำเชิญต่างหายตัวไปอย่างลึกลับโดยไม่เคยมีใครได้กลับมา